«در مسائل شهری ابتدای هر پروژه باید مطالعات اجتماعی و اقتصادی و شهری صورت گیرد تا هزینه و فایده آن عقلانی باشد»
انقلاب و اصلاحات
ابتدا به این سئوال دقت کنید: «انقلاب» اصل است یا «اصلاحات»؟
اگر انقلاب اصل است خب پس اصلاحات معنی ندارد. اصلاحات یعنی انقلاب ما خرده شیشه داشته و یا دارد و حالا باید اصلاح کرد. اگر اصلاحات اصل است باید پرسید اصلاحات درباره چه؟ درباره اصل انقلاب و محتوای آن و یا انحرافاتی که بعدا ایجاد شد؟
پس هر دو نمیتوانند بطور همزمان «اصل» باشند.
حالا اما نتایج صندوق رای مشخص شده و همان‌هایی سر کار آمده‌اند که تهرانی‌ها می‌خواستند؛ اما درب همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد. اینجا دیگر تهرانی‌ها حرف‌های‌شان را نه با پیروزان انتخابات که با رسانه‌ها می‌زنند و پس از ناامیدی از رسانه‌ها شاید دیگر قابل پیش‌بینی نباشند.
تفاهم و اختلاف با شهردار
ما نمیتوانیم به مصادری دست یابیم چون:
خانهمان در نیاوران و جماران نیست؛
نسل ما از دیوار سفارت امریکا، عربستان و غیره (بخصوص و غیره) بالا نرفت!
ما جنگ را به تاخیر نیانداختیم؛
ما در جریان مذاکرات مک فارلین قرار نگرفتیم که بخواهیم لو بدهیم؛
مهدی هاشمی برای ما فقط یک بازیگر بوده!
با "دار و دستههای نیویورکی" هیچ نسبتی نداریم
در قتلهای زنجیرهای، نه سر بودیم، نه وسط و نه ته؛
ما نسبت به دو فوریتی قانون مطبوعات .. اصلا یادمان نیست چه نظری داشتیم!
آقای رییس جمهور یعنی چی که شما فراجناحی هستید؟
یعنی چی که شما مصلحت جامعه را بهتر میدانید؟ پس موضوع "انتخاب بین دو نوع تفکر" که پیش از انتخابات گفتید و مردم را به پای صندوق رأی آوردید چه میشود؟
چرا حزبی و تشکیلاتی نبودنتان را افتخار میدانید؟
اگر تشکیلاتی و جناحی نیستید الان دقیقا به کجا پاسخگو هستید؟
رفتن قبلیها یک گام بود برای تحقق خواستهها. اگر کسی بگوید برندگان میتوانند وعدهها (تخصصگرایی، برنامهمحوری، پاکدستی و مبارزه با فساد) را با هر مدیری اجرا کنند باید گفت:
پس از آن‌همه هجمه و انتقادات به مدیریت شهری سابق و دعوت معنادار مردم برای #نه گفتن به ادامه روند موجود، همه انتظار اتفاقات خاص داشتند. اتفاقاتی که به مردم تلقین شده بود توسط قالیباف و تیمش و حتی کلا اصولگرایان ممکن نیست. حالا که انتصابات رو به پایان است، این حق بر متخصصان و کارشناسان محفوظ است که نقد و تحلیل کنند که قرار است چه کاری با چه کسانی انجام گیرد. بویژه این که برای نخستین بار در تاریخ انتخابات شهری، یک جریان سیاسی، مدیریت شهری را برعهده گرفته است. تا این‌جای انتصابات که معلوم نبود شهردار #تحت_فشار است، یا کاملا #مختار. واکنش‌های منفی نجفی به اعتراضات می‌گفت او #مختار است.
نه تنها پیشبینیها درست از آب درآمد بلکه چنان انتصابات عجیب و غریب اتفاق افتاد که دیگر صبر جوانان لبریز شد. انتصاباتی که هیچ توجیهی برای آن‌ها نمیشد دست و پا کرد. یکی از آن‌ها مربوط میشد به انتصاب «حامد احسانبخش» به سِمت سردبیری سایت شهرنوشت، بزرگترین سایت خبری شهرداری تهران؛ او یکی از طرفداران قالیباف بود که در صفحه توییتر خود، به بزرگان اصلاحات هم مطالب شبه توهینآمیز نوشته و با اعتماد به نفس کامل، حتی پس از انتصابش، آن‌ها را پاک نکرده بود.
